عشق با شناسنامه بي ارتباط نيست و گذر فصلها و عبور سالها برآن اثر مي گذارد، اما دوست داشتن در وراي سن و زمان و مزاج زندگي مي کند وبر آشيانه بلندش روز وروزگار را دستي نيست ...عشق، تملک معشوق است و دوست داشتن، تشنگي محوشدن در دوست ...عشق، مأمور تن است و دوست داشتن، پيغمبر روح ...عشق، غذاخوردن يک حريص گرسنه است و دوست داشتن، « همزباني درسرزمين بيگانه يافتن » است ...نيروانا، آتش عشق درخدا!! چه کسي به اين پي برده است؟! آتش عشق در روح خدا، آتشي که همه هستي تجلي آن است؛ آتش گرم نيست، داغ نيست، چرا؟! نيازمندي در آن نيست، تلاطم در آن نيست، نااستواري، شک، تزلزل، ترديد، نوسان، وسواس، اضطراب ... نگراني درآن نيست؛ اما آتش است، آتشين تر ازهر آتشي، آتشين تر از همه آتشها، آتشي که پرتو يک زبانه اش آفرينش است، سايه اش آسمان است، جلوه اش کائنات است؛ گرده خاکستر نازک و اندکش کهکشانهاست ...
.
دکتر علی شریعتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر