احكام ازدواج موقت و صيغه آن"
1. در ازدواج موقت، رضايت طرفين و خواندن صيغه كافي است و نوشتن و شاهد گرفتن لازم نيست.
2. خود زن و مرد مي‌توانند صيغه عقد را بخوانند. ابتدا مدت عقد (از يك ساعت تا چند سال) و ميزان مهر (مثلاً از هزار تومان تا ...) را معين كنند و بعد صيغه عقد را بخوانند.
«صيغه عقد»
زن مي‌گويد:
«زَوَّجتُكَ نَفْسي في المُدَّةِ الْمَعْلوُمَه عَلَي الْمَهْرِ الْمَعْلوُم» (خودم را به تو تزويج كردم براي مدت معين با مهر معين)
بعد مرد مي‌گويد:
«قَبِلْتُ» (قبول كردم)
تبصره: اگر خود مرد و زن نتوانند صيغه را به عربي صحيح بخوانند به هر لفظي كه صيغه را بخوانند صحيح است. اما بايد لفظي را بگويند كه معني «زَوَّجْتُ و قَبِلْتُ» را بفهماند.
3. عقد موقت طلاق ندارد بلكه جدا شدن زن و مرد بواسطه تمام شدن مدت عقد و يا بخشيدن مدت (مرد باقيمانده زمان عقد را به زن مي‌بخشد) مي‌باشد.
4. اگر كسي زني را به عقد خود درآورد، اگر چه نزديكي نكرده باشد مادر آن زن به آن مرد محرم مي‌شود و اگر نزديكي كرده باشد، اگر آن زن از مرد ديگري دختر داشته باشد دختر آن زن نيز به آن مرد محرم مي‌شود و مرد هرگز نمي‌تواند با آن دختر ازدواج كند.
5. تعريف عدّه: مدت زماني را كه زن نمي‌تواند با مرد ديگري ازدواج كند عدَه مي‌گويند. اين مدت پس از طلاق (در عقد دائم) و يا اتمام مدت زمان (در عقد موقت) و يا فوت شوهر شروع مي‌شود.
6. عدَه عقد موقت ديدن دوبار عادت ماهيانه زنان است. عدَه عقد دائم از زمان طلاق، ديدن سه بار عادت ماهيانه است. عدّه وفات شوهر، چهارماه و ده روز است اگر چه زن يائسه يا متعه باشد.
7. زن يائسه (زن غيرسيدي است كه سنش بالاتر از پنجاه سال يا سيده‌اي كه سنش بالاتر از شصت سال باشد) عدّه طلاق و عدّه اتمام عقد موقت ندارد.
8. اگر مردي زني را كه در عدّه ديگري است براي خود عقد كند آن زن بر او حرام مي‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر